"เพลงรบ"

ปวงเราผู้ทอดกาย
อยู่ใต้สายพิรุณริน
พื้นภพกันดารหิน
ณ ภูมิแห่งลำเนานาน

ดวงตาอันแห้งผาก
ในหลายหลากซึ่งสังขาร
หากหนึ่งเดียวในวิญญาณ
ในห้วงหุบชะตากรรม

ฝนฟ้าพิรุณโปรย
ย้ำสายโบยแห่งอธรรม
ตีนคนผู้เหยียบย่ำ
วิถีชีพแห่งเผ่าชน




จึงมาเพื่อประกาศ
ต่ออำนาจอันดาลดล
ต่อปวงผู้ฉ้อฉล
ละโมบกอบตะกายกิน

ว่าน้ำตาผู้ต่ำต้อย
อันเคยค่อยทยอยริน
ใช่ซึมหายใต้ทรายหิน
และบัดนี้ได้หลอมรวม


เป็นธารระทมท้น
เป็นสายชลอันทับท่วม
ภูผานภารวม-
ถึงสวรรค์ทุกชั้นไป!




จึงมาเพื่อประกาศ
ว่าอำนาจอุบาทว์ใด
เคยกดขี่บีฑาไว้
บัดนี้เราจะทวงคืน

ทวงสัญญาตระบัดสัตย์
สารพัดตะกายกลืน
ทวงชีพอันเข็ญขื่น
ทวงวิถีแห่งวิญญาณ์

พิณแคนประโคมโหม
พิรุณโถมเป็นสายมา
พลันพระพายและสายฟ้า
ก็กึกก้องทำนองชัย!!



"เพลงรบ"
หมู่บ้าน "แม่มูนมั่นยืน1", โขงเจียม, อุบลราชธานี
(มีนาคม 2543)