แด่

"บี้ - ศิลป์ ศิวากรณ์"


วันพฤหัสบดีที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2550

"เสียงสาปจากฝั่งมูน"



ทะมึนเขื่อนมหึมา
กั้นธารา - คร่าชีวิต
ทมิฬรัฐอำมหิต
เหิมลิขิตชีวิตคน

กำแหงคนเรืองอำนาจ
ลืมสิ้นชาติกำเนิดตน
ลืมข้าวปลาผลิตผล
ที่ชุบเลี้ยงจนเหิมใจ

ระกำใจในชะตา
แม่ธาราเคยอาศัย
สรรพสิ่งได้อิงไอ
ล่มสลายเพียงชั่ววัน

นี่เฮือนเฮาไผมาฮื้อ?!
ปล้นชิงยื้อทุกสิ่งอัน
ลับมลายดั่งพรายฝัน
เหลือเพียงชีพมิรู้ทาง

ชีวิตเฮาไผสิสั่ง!
เคียดแค้นคั่งอัดอกค้าง
ชีวิตไผ - ไผชี้ทาง?
ไผมาม้างชีวิตกู!?

บา…มือเฮาสิกู้กอบ
สิจูงหอบกันไปสู้
สิตัวตายมลายกู
สิบ่ถอย บ่จำนน

วิถีเฮาสิศักดิ์สิทธิ์
รอยชีวิตบรรพชน
บ่ว่าไผมาปลิ้นปล้น
มือคนจนสิชิงคืน

วิถีเฮาไผมาปล้น
บรรพชนสิสาปมัน!


"เสียงสาปจากฝั่งมูน"
(2542)





คำแปลภาษาอีสาน: เฮือน = เรือน (บ้าน),เฮา = เรา,
ไผ = ใคร, ฮื้อ = รื้อ, อัดอก = อัดอั้น- คับอกคับใจ, ม้าง = รื้อ – ทำลาย, สิ = จะ, บ่ = ไม่

ไม่มีความคิดเห็น: