ดาวดวงนั้นร่วงหล่นลงในคืนมืด
เมืองมืด ฟ้ามืด แผ่นดินหม่น
ดาวจึงร่วงลงเชิดค่า "ประชาชน"
ร่วงลงเพื่อปลุกคนขึ้นจดจำ
จำเถิดว่า "ประชาชน" นั้นมีเกียรติ
แม้กี่กดขี่หยามเหยียดกี่ตอกย้ำ
ประชาชนจักคงทนเป็นธงนำ
มิพรั่นพรึงต่อฟ้าดำ – อำนาจใด
จำเถิดว่า มีข่มเหง - มีต่อสู้
จำไว้แล้วอย่าลบหลู่เป็นบ่าวไพร่
จำให้ดี "สิทธิ์-เสรี" คือ "ประชาธิปไตย"
และ "ประชาธิปไตย" คือ "ประชาชน"
ดาวดวงนั้นร่วงหล่นลงในคืนมืด
เมืองมืด ฟ้ามืด แผ่นดินหม่น
ดาวได้ร่วงลงเชิดค่า "ประชาชน"
ผู้ไม่ยอมจำนนต่อ "อธรรม"
"ดาวดวงนั้น...ร่วงหล่นลงในคืนมืด"
(30 ตุลาคม 2550)
หมายเหตุ:
โปรดดูบทความ "60 วัน นวมทอง ไพรวัลย์ - ประชาธิปไตยวิกลจริต?"
เผยแพร่ครั้งแรกใน "1 ปี นวมทอง ไพรวัลย์: ดาวดวงนั้นร่วงหล่นลงในคืนมืด"
คอลัมน์ "บังเอิญคิด", เวบไซต์ประชาไท
เมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 2550
(ภาพจาก www.prachatai.com/webboard)
