"จลาจลท่อก๊าซ (2)"

จะให้ก้มหน้าหรือ?
กับผู้ยื้อแย่งคิดคด
กับปวงรัฐโป้ปด
กำแหงกดขี่นานมา

จะให้อับอายหรือ?
ที่สองมือต้านตีฝ่า
แลกร่างชนคนบีฑา
อุบายรัฐโสมมปวง

ก็จะให้กราบกรานหรือ?
กับผู้ยื้อแย่งหยาบล่วง
กับกี่ครั้งทนถามทวง
ก็เปล่าปวงสิ้นราคา



ทนแล้ว, ที่สุดแล้ว
จึงชักแถวขึ้นดาหน้า
กระนั้นเพียงหวังมองมา
เพียงเห็นค่า- - -ประชาชน

กี่เฆี่ยนกระบองเข่น
เลือดกระเซ็นเกรอะถนน
กี่เท้ากระแทกทน
ในม่านฝนเดือนตุลาฯ


……….


ในฝนพรำ…
น้ำตานั้นก็รินซ้ำย้ำคุณค่า
“ประชาชน”ในมโนนึกอัตตา
แห่งรัฐอวิชชาอหังการ

แพ้พ่าย…?
อีกกี่ฝนจึงละลายเผาผลาญ
ริ้วรอยร้าวลึกทรมาน
รินเลือดพลีจดจารอีกกี่คน?


……….


นิ่งเสียเถิด…
ด้วยมือเราจะเปิดม่านฟ้าหม่น
เช็ดน้ำตาให้เพื่อน-เช็ดให้ตน
ในนามแห่งประชาชนจะมิพ่าย!

ลุกขึ้นเถิดพี่น้อง
เพียงเราร่วมกู่ร้องมิยอมพ่าย
อีกกี่หมื่นรัฐฉลกลอุบาย
จะจูงมือท้าทายเข้าต่อตี!

ก็จะให้ก้มหน้าหรือ?
ในเมื่อเอ็งยังแย่งยื้อในวิถี!
เถิด, เมื่อเรายังเป็นคนจะทนพลี
ชาตินี้ ชีวิตนี้ ป้องผืนดิน!



"จลาจลท่อก๊าซ (2)"
(31 ตุลาคม 2543)