"ขมาวีรชน"

นับวันยิ่งห่างไกลปณิธาน
อุดมการณ์พลัดหล่นอยู่หนไหน?
พ่ายแพ้เล่ห์กลฉ้อฉลใด?
ฤาเพียงพลั้งพลาดไป -- ในวันวาน?

หวังใดปฏิญาณจะไปสู่
ครั้งประกาศคำ "กอบกู้" ห้าวหาญ?
"ชาติ" ใดหนอก่อเกื้ออุดมการณ์?
ฤานี้คือปณิธานมานานนม?

อ้างเอ่ย "เพื่อประชาชน" เมื่อหนหลัง
วันนี้ยังหวังใจจะได้สม?
ถ้อย "ประชาธิปไตย" ในคารม
ยังเก็บกลืนไว้ชื่นชม - ฤาถ่มคาย?

ฟากฟ้าฝั่งใดที่ใฝ่ฝัน?
"แสงทอง" ใดกันที่ปีนป่าย?
สิทธิ์ - เสรี สิ้นมนต์ขลังพังทลาย?
ปณิธานเลือนหาย - บิดผัน?


…..


คุกเข่า - ขมาวีรชน
ผู้พลีตน - ผู้เป็นต้นธารใฝ่ฝัน
แม้เวลาหมุนกลับได้ฉับพลัน
จะไม่มี "วันนั้น" ให้เปล่าเปลือง


"ขมาวีรชน"
(กรกฎาคม 2550)


หมายเหตุ
เผยแพร่ครั้งแรกใน "ขมาวีรชน"
คอลัมน์ "บังเอิญคิด", เวบไซต์ประชาไท
เมื่อวันที่ 24 กรกฎาคม 2550